ارزیابی رو‌ش‌های مدلسازی مبتنی بر مکانیک شکست جهت تحلیل رفتار ترک‌خوردگی مخلوط‌های آسفالتی

با توجه به اهمیت خرابی‌های ناشی از ترک‌خوردگی روسازی‌های آسفالتی و ارتباط مستقیم آن با ویژگی‌های شکست مصالح آسفالتی، در این مقاله به بررسی و ارزیابی روش‌های مدلسازی سازوکار شکست مخلوط­های آسفالتی پرداخته شده است. روش‌های مدلسازی شامل مدل‌های ناحیه چسبنده، روش ناپیوستگی تعبیه شده (EDM)، روش المان مرزی ناپیوستگی تغییرمکان (DDM)، روش المان گسسته (DEM)، روش المان محدود توسعه یافته (XFEM) و تکنیک تطابق تصاویر دیجیتال جهت بررسی رفتار شکست و ترک‌خوردگی مخلوط‌های آسفالتی ارزیابی شدند. در نهایت، روش مدلسازی دوگانه (شامل  المان محدود و المان مرزی) همراه با کاربرد پردازش تصاویر جهت تعیین ریزساختارها، برای بررسی خواص شکست مخلوط‌های رایج در کشور توصیه شدند.